உன்னை நீயே கொல்லாதே...

போராளே, போராளே
போற வழி திரும்பாம
போகும் நேரம் வரும்முன்னே
பொறுமையின்றி போராளே
பட்ட கஷ்டம் கொஞ்சமல்ல
பார்த்திறாத துன்பமில்லை
மனசுக்குள்ள புழுங்கிச்செத்து
அழுதுதீர்த்த நாளுமில்ல
எந்த கஷ்டமும்  வேணாமுன்னு
மண்ணைவிட்டு போவதென்ன
வாழவழித் தேடி
வாழாமல் போனதென்ன
வேண்டாமடி செல்லக்கிளி
சொல்லுறத நீ கேளு
விட்டுவிடு உன் முடிவ

நீயே உன்னை கொல்லுவத
சாகவழி உள்ளபோதும் 
வாழவழி நூறு உண்டு
சோதனைகள் இல்லாம
பூமியில்ல யாருமில்ல
விட்டுவிடு சோகத்தை
துணிந்துவிடு எதுவும் எதிர்கொள்ள
போராடி வென்றுவிடு
வரலாறு நீ எழுது
வாழ்ந்து பாப்போம் வாடி பெண்ணே 

வாழ்க்கை என்பது போராட்டம் தான், ஆனால் ஒரு திருநங்கைக்கு சராசரி ஆண், பெண்ணை விட வாழ்க்கை பன்மடங்கு போராட்டமாக உள்ளது. அவமான சொற்கள், வீட்டிலும் வெளியிலும்  புறக்கணிப்பு, ஒடுக்குமுறை, ஏளனம், கேலி, கிண்டல், சமஉரிமை இல்லாமை,காதல் தோல்வி என்று பல ஏவுகணைகள் திருநங்கைகளை
மனச்சிதைவு, மனஅழுத்தம், கவலை என்று ஏற்படுத்தி கடைசியில் பல திருநங்கைகள் இதில் இருந்து தப்பிக்க தற்கொலையை நாடி செல்கிறார்கள். திருநங்கைகளின் தற்கொலையை தடுக்க அவர்களை அன்புடன் சமமாக அனைவரும் அங்கீகரிக்க வேண்டும் மனித சமுதாயம்.  நீங்கள் ஒருமுறை திருநங்கையை கூறிய ஒரு அவமான சொல் அல்லது புறக்கணிப்பு கூட ஒரு திருநங்கையின் தற்கொலைக்கு காரணமாக இருக்காலம்.. சிந்திப்பீர் தோழர் தோழிகளே!

அன்புடன் ஆயிஷாபாரூக்